بازگشت
ما و شناخت افزار ما
شین میم شین شین میم شین

·      مفاهیم دستافزار شناخت بنی بشرند.

·      توده مولد و زحمتکش در آغاز، که دهها هزار سال بطول انجامید، مالک وسایل تولید خود بود.

·      مالکیت اشتراکی بر وسایل تولید، سرچشمه استقلال، آزادی و خود مختاری آنها بود

·      توده مولد و زحمتکش، در این برهه از تاریخ، مفاهیم خود را خود تعریف می کرد و بمثابه شناختافزار به خدمت می گرفت.

 

·      توسعه خجسته نیروهای مولده، سلب مالکیت از مولدان را الزامی کرد.

·      کاهنان و گردانندگان معابد و پاسداران آتش ـ  نیاکان کشیشان و روحانیان کنونی ـ که مازاد تولید را در اختیار داشتند، به این جبر و ضرورت تاریخی بیرحمانه جامه عمل پوشاندند.

 

·      آنها توده مولد و زحمتکش را نه تنها از داشتن وسایل تولید خود محروم کردند، نه تنها خود آنها را به عنوان برده به زیر یوغ کشیدند و علاوه بر آن، کودکان شان را هم مثل گاو و گوسفند خرید و فروش کردند، بلکه مفاهیم آنها را، که شناختافزارشان بود، از آنها به زور و خدعه ستاندند.

 

·      علمای سرسپرده برده داران مفاهیم سلب مالکیت شده  را از نو معنی کردند و فاجعه آغاز شد.

 

·      دیالک تیک مادی و معنوی غریبی به کار افتاد و بردگی مادی با بردگی معنوی تکمیل شد.

 

·      اکنون به روایت برتولت برشت، آموزگار بی بدیل توده مولد و زحمتکش، بیش از 21 قرن از این ماجرا گذشته است.

·      از حدود 160 سال پیش، غریو طبل غریبی به گوش می رسد.

·      مولدان سلب مالکیت شده، هوای گسستن غل و زنجیر خویش بر سر دارند و سرنوشت بشریت با سرنوشت آنان گره خورده است، حتی سرنوشت برده داران.

 

·      روشنفکران ارگانیک توده مولد و زحمتکش[1] وظیفه دارند، مفاهیم حک حرمت شده را از نو معنی کنند و بمثابه دستافزار شناخت به صاحبان نوین وسایل تولید مادی و معنوی برگردانند.

 

·      اگر برادران روشنفکران ارگانیک توده مولد و زحمتکش شخم می زنند، گندم می کارند و نان می پزند، آنها هم باید از حریم مفاهیم خود به دفاع برخیزند.

 

·      برده داران و عمال رنگارنگ آنان می توانند فرمان سکوت دهند، آنها را ممنوع القلم کنند، توهین و تحقیر کنند، پند و اندرز دهند.

·      آنها ظاهرا زاده شده اند، که فرمان دهند، ولی روشنفکران ارگانیک توده مولد و زحمتکش هم حق دارند، از حقیقت تاریخی خویش، از دستافزارهای معرفتی ـ نظری خویش دفاع کنند، به همان سان، که از وسایل تولید مادی خویش دفاع می کنند.

 

·      هر دو طرف قضیه برای آنها مسئله حیات و ممات است.

 

·      آنها نمی توانند، مالکیت اجتماعی بر وسایل تولید مادی را بر پرچم خود بنویسند، بدون آنکه پیشاپیش و یا ضمنا دستافزارهای معرفتی ـ نظری خود را از آن خود کرده باشند.

 

·      آنها از سوهان خوردن و کارآتر شدن افزارهای معرفتی خود استقبال خواهند کرد و از نقد نظرات خویش.

 

·      آنها زیر شلاق توهین و تحقیر بزرگ شده اند، ولی دیری است که در طبیعی و الهی بودن امتیازات طبقاتی تردید کرده اند و تردید آغاز شناخت و شناخت پیش شرط رهائی است.

 

پایان


[1]  آنتونیو گرامشی


January 18th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
علمي و معلوماتي